Υπέρταση ή αρτηριακή υπέρταση - μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από σταθερή ασθένεια, δηλαδή λόγω επαναλαμβανόμενων μετρήσεων, αυξημένη αρτηριακή πίεση. Συνοδεύει πολλές ασθένειες και θεωρείται παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη επικίνδυνων επιπλοκών από το καρδιαγγειακό σύστημα, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφαλικού επεισοδίου και του εμφράγματος του μυοκαρδίου. Οι υπερτονικές ασθένειες ως η κύρια αιτία της παθολογικής παθολογίας πρέπει να λαμβάνουν φάρμακα και να εξομαλύνουν τον τρόπο ζωής και τη διατροφή του ασθενούς.
Η αρτηριακή πίεση είναι μια δύναμη με την οποία το κυκλοφορούντα αίμα λειτουργεί στους τοίχους των αιμοφόρων αγγείων. Αυτή η πίεση κατά τη στιγμή της συστολής της καρδιάς περιγράφεται ως συστολική και κατά τη διάρκεια της χαλάρωσης ως διαστολική. Η περιοχή των κανονικών τιμών για αυτούς τους δείκτες είναι αρκετά ευρεία.
Κατά τη διάρκεια πολλών παρατηρήσεων, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο κίνδυνος καρδιαγγειακών επιπλοκών αυξάνεται κατά 10 mm Hg με κάθε πρόσθετη αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Τέχνη. Ήδη με επίπεδο 115/75 mm RT. Τέχνη. Ωστόσο, μια πίεση της πίεσης μόνο πάνω από 140/90 mm αποδείχθηκε κατάλληλη. Rt. Τέχνη. Ως εκ τούτου, είναι ακριβώς μια τιμή που θεωρείται ως κριτήριο για τον προσδιορισμό της αρτηριακής υπέρτασης.
Αιτιολογικό
Σε περίπου το 90% των περιπτώσεων, η υψηλή αρτηριακή πίεση γίνεται η αιτία μιας σταθερής αύξησης της αρτηριακής πίεσης. Μια τέτοια διάγνωση γίνεται στον ασθενή εάν άλλες ασθένειες δεν βρέθηκαν με υψηλή αρτηριακή πίεση κατά τη διάρκεια της εξέτασης. Μεταξύ των τελευταίων:
Παθολογίες νεφρών - πυελονεφρίτιδα, σπειραματονεφρίτιδα, πολυκυστική, διαβητική νεφροπάθεια, στένωση νεφρικών αρτηριών.
Ενδοκρινικές διαταραχές-Νεοπλάσματα του γειτονικού γιγαντιαίου, παγκρέατος ή υπόφυσης, υπερ-λειτουργίας του θυρεοειδούς, σύνδρομο Izenko-kushing, φαιοχρωμοκύτταρο.
Αποφρακτικό σύνδρομο apnoe σε ένα όνειρο.
Βάλτε ή αθηροσκληρωτική βλάβη στην αορτή.
Η τακτική χρήση ενός αριθμού φαρμακευτικών προϊόντων μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Αυτό περιλαμβάνει από του στόματος αντισυλληπτικά, μη -ιεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αμφεταμίνες, κορτικοστεροειδή, φάρμακα που περιέχουν ερυθροπιετίνη, κυκλοσπορίνη, κοκαΐνη.
Η πιθανότητα καρδιαγγειακών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της υψηλής αρτηριακής πίεσης, συνδέεται στενά με τους ακόλουθους παράγοντες κινδύνου:
Ακατάλληλη διατροφή, συμπεριλαμβανομένης της περίσσειας άλατος νατρίου, κορεσμένων λιπών και trans λίπους, έλλειψη φυλλώδεις λαχανικά, λαχανικά και φρούτα στη διατροφή.
Ευσαρκία;
Παθολογίες καρδιάς και αιμοφόρων αγγείων σε κοντινούς συγγενείς.
Παλιά άνω των 65 ετών.
καθισμένος τρόπος ζωής?
Χρόνιο στρες.
Συγκομιδή συνήθειες - Το κάπνισμα, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
ταξινόμηση
Εάν ήταν δυνατόν να εντοπιστεί η ασθένεια που οδήγησε σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης, η αρτηριακή υπέρταση περιγράφεται ως δευτερογενής ή συμπτωματική. Σε περίπτωση μη αναγνωρισμένης αιτίας, η υψηλή αρτηριακή πίεση θεωρείται κυρίως, η οποία προκαλείται από υψηλή αρτηριακή πίεση.
Το τελευταίο έχει ένα ρεύμα σταδιοποίησης:
Στάδιο Ι. Δεν υπάρχουν προφανή σημάδια παραβιάσεων του έργου των οργάνων στόχων, τα οποία επηρεάζονται από μια σταθερή αύξηση της αρτηριακής καρδιάς, των νεφρών, των αρτηριακών και φλεβικών πλοίων.
Επίπεδο II. Υπάρχει ένας από τους εισηγμένους χαρακτήρες ή το σύνολό τους, όπως: Στην περίπτωση αυτή, οι κλινικές εκδηλώσεις της νόσου δεν μπορούν να υπάρξουν.
Υπέρταση στο επίπεδο ΙΙΙ. Υπάρχουν μία ή περισσότερες παθολογίες που σχετίζονται με αθηροσκληρωτικές διεργασίες στην καρδιά και στα αγγεία - έμφραγμα του μυοκαρδίου, οξεία εγκεφαλική ατύχημα, στηθάγχη θωρακική, αθηροσκλήρωση των αρτηριών των κάτω άκρων στα κάτω άκρα ή σοβαρή βλάβη των νεφρών, που οφείλεται σε μια προκύπτουσα απογοήτευση της διήθησης και στην σημαντική απώλεια της ουρουσίας.
Η αρτηριακή υπέρταση εξαρτάται από τους μέγιστους δείκτες της μετρούμενης αρτηριακής πίεσης σε αρκετούς βαθμούς:
Ο πρώτος βαθμός. Η συστολική αρτηριακή πίεση από 140 έως 159 mm. Rt. Τέχνη. Και/ή διαστολική - από 90 έως 99 mm. Rt. Τέχνη.
Το δεύτερο βαθμό. Συστολική αρτηριακή πίεση από 160 έως 179 mm. Rt. Τέχνη. Και/ή διαστολική - από 100 έως 109 mm. Rt. Τέχνη.
Το τρίτο βαθμό. Η συστολική αρτηριακή πίεση είναι πάνω από 180 mm. Rt. Τέχνη. και/ή διαστολική πάνω από 110 mm. Rt. Τέχνη.
Υπάρχει επίσης μια απομονωμένη μορφή αρτηριακής υπέρτασης, στην οποία μόνο οι μορφές συστολικής πίεσης είναι διαστολικά διαστολικά.
Συμπτώματα
Συχνά, η αύξηση της αρτηριακής πίεσης δεν θα συσχετιστεί με επιδείνωση της γεώτρησης και μπορεί να παραμείνει απαρατήρητη για τον ασθενή. Ως εκ τούτου, είναι τόσο σημαντικό να μέτρηση της αρτηριακής πίεσης τακτικά, ειδικά με μεσαίους και ηλικιωμένους.
Τα ακόλουθα συμπτώματα μπορεί να είναι οι εκδηλώσεις υψηλής αρτηριακής πίεσης:
Πονοκέφαλος, κυρίως το πρωί μετά την αφύπνιση.
Αιμορραγία από τη μύτη.
Αιμορραγία κάτω από τη βλεννογόνο μεμβράνη του ματιού.
Παραβίαση του καρδιακού ρυθμού.
Διάφορα βλέποντας, τρεμοπαίζει των μύγες.
Εμβοές.
Ένα ισχυρό άλμα της αρτηριακής πίεσης σε υψηλούς αριθμούς, συνοδευόμενος από μια έντονη επιδείνωση του πηγαδιού, ονομάζεται υπερτασική κρίση. Τις περισσότερες φορές εμφανίζεται με αύξηση της συστολικής πίεσης άνω των 180 mm Hg. Τέχνη. και/ή διαστολική πάνω από 120 mm ed. Τέχνη. Ταυτόχρονα, ο ασθενής έχει αδυναμία, ναυτία, έμετο, χωρίς ανακούφιση, εξασθένιση της συνείδησης, φόβο και φόβο, μυϊκούς τρόμους, πόνο στο στήθος.
Επιπλοκές
Μια σταθερή αύξηση της αρτηριακής πίεσης με υψηλή αρτηριακή πίεση αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθολογιών, συμπεριλαμβανομένης της ζωής του ασθενούς. Αυτό περιλαμβάνει:
Οξεία κυκλοφορία του εγκεφάλου (εγκεφαλικό επεισόδιο);
Στηθάγχη Pectoris, έμφραγμα του μυοκαρδίου.
αγγειακή άνοια (άνοια);
Χρόνια νεφρική και καρδιακή ανεπάρκεια.
Αθηροσκληρωτικές αλλοιώσεις των πλοίων των κάτω άκρων.
Διάγνωση
Το κύριο σύμπτωμα για την υψηλή αρτηριακή πίεση είναι μια σταθερή αύξηση της αρτηριακής πίεσης, η οποία αποκάλυψε τουλάχιστον τρεις διαστάσεις σε διαφορετικές ημέρες σε ένα ήσυχο περιβάλλον. Κατά τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης σε νοσοκομείο ή κλινική για την ορθότητα των αποτελεσμάτων, είναι σημαντικό να τηρήσετε τους ακόλουθους κανόνες:
Πριν από την εξέταση, ο ασθενής πρέπει να καθίσει σε ένα ήσυχο δωμάτιο για λίγα λεπτά για να ηρεμήσει.
Το μέγεθος της μανσέτας του τοτρέα θα πρέπει να αντιστοιχεί στο πάχος του βραχίονα και της ίδιας της συσκευής για να συνδεθεί στο επίπεδο της καρδιάς.
Δύο μετρήσεις πραγματοποιούνται με διάστημα 1-2 λεπτών σε κάθε χέρι, με μεγάλη διαφορά στους αριθμούς που λαμβάνονται να πραγματοποιούνται μια πρόσθετη μέτρηση.
Σε ηλικιωμένους ασθενείς και ανθρώπους που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη ή σε περίπτωση υποψίας για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης κατά την αλλαγή της θέσης του σώματος, η μέτρηση πραγματοποιείται στα πρώτα και τα πέμπτα λεπτά στη θέση μόνιμης θέσης.
Επιπλέον, ο καρδιακός ρυθμός μετράται εντός 30 δευτερολέπτων.
Σε μια συνέντευξη με τον ασθενή, ο γιατρός απεικονίζει σε γήραση, στην οποία η ηλικία αρχικά αυξάνεται όταν υπάρχουν συμπτώματα όπως το ροχαλητό με αναπνοή στάσεις σε ένα όνειρο, μυϊκή αδυναμία ή ξαφνικές παλμών με εφίδρωση και πονοκέφαλο, καθώς και ασυνήθιστους μολυσματικούς παράγοντες στα ούρα. Είναι επίσης σημαντικό να μάθετε ποια φαρμακευτική αγωγή και βιογραφίες καταλαμβάνει.
Στο πλαίσιο της πρώτης φάσης της εξέτασης πραγματοποιούνται οι ακόλουθες δοκιμές για υψηλή αρτηριακή πίεση:
Κλινική εξέταση αίματος ·
Γενική ανάλυση ούρων, η ανίχνευση της μικροαλβουμίνης στα μοναδικά ημερήσια και καθημερινά μέρη.
Βιοχημική εξέταση αίματος (χοληστερόλη, λιποπρωτεΐνες για την αξιολόγηση του κινδύνου αθηροσκλήρωσης, ηλεκτρολύτη αίματος - κάλιο, νάτριο, χλώριο, ασβέστιο καθώς και γλυκόζη και κρεατινίνη).
Προσδιορισμός του επιπέδου γλυκοζέμπινγκ της γλυκοτμημένης αιμοσφαιρίνης.
Προσδιορισμός της συγκέντρωσης των ορμονών θυροξίνης, τριιοϊνιθρονίνης και θυρεοειδούς ορμόνης, αντισώματα κατά της υπεροξειδάσης του θυρεοειδούς και της θυρεοειδούς ορμόνης, αλδοστερόνη.
Σε περίπτωση υποψίας μιας κληρονομικής διάθεσης για την ασθένεια, είναι δυνατόν να προσδιοριστεί οι πολυμορφισμοί των γονιδίων που σχετίζονται με την ανάπτυξη της αρτηριακής υπέρτασης.
Προκειμένου να διευκρινιστούν οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη και τον εντοπισμό των υφιστάμενων καρδιαγγειακών παθολογιών για υψηλή αρτηριακή πίεση, χρησιμοποιούνται οι οργανικές διαγνωστικές μέθοδοι:
Η καθημερινή παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης.
Ηλεκτροκαρδιογραφική μελέτη.
Ηχοκαρδιογραφία;
Holter Daily Monitoring.
Διπλής σάρωσης των βραχιοειδών, νεφρών ή λαγόνων αρτηριών.
Υπερηχογράφημα εξέταση των νεφρών και των επινεφριδίων.
Επιθεώρηση του δαπέδου των ματιών.
Με υψηλή αρτηριακή πίεση, ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης είναι σημαντικός στο σπίτι για να διατηρηθεί ένα ημερολόγιο στο οποίο λαμβάνονται όλα τα αποτελέσματα των μετρήσεων του χρόνου, των φαρμάκων και των επεισοδίων στρες που μπορούν να προκαλέσουν αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Ταυτόχρονα, οι μετρήσεις πρέπει να διεξάγονται στη θέση συνεδρίασης μετά από λίγα λεπτά, τα οποία συγκρατούν το χέρι με την καρδιά στο ίδιο επίπεδο.
Θεραπεία
Με μέτριο και χαμηλό κίνδυνο καρδιαγγειακών επιπλοκών, ο ασθενής συνιστάται μόνο να αλλάξει ο τρόπος ζωής, η διόρθωση της διατροφής, η απώλεια βάρους, η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας και η ειδική γυμναστική για υψηλή αρτηριακή πίεση, απόρριψη κακών συνηθειών στο φόντο της τακτικής αρτηριακής πίεσης. Αυτά τα μέτρα είναι συχνά επαρκή για την ομαλοποίηση της αρτηριακής πίεσης.
Η δίαιτα για υψηλή αρτηριακή πίεση περιλαμβάνει τον περιορισμό του επιτραπέζιου άλατος, της καφεΐνης, της αιχμηρής, της αλμυρής, των καπνιστών και των πικάντικων πιάτων, των προϊόντων με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, τα παρασκήνια, τα ζαχαροπλαστικής με κρέμα πετρελαίου και αλκοολούχα ποτά. Επιτρέπεται να μην χρησιμοποιείται περισσότερο από 5 g αλατιού την ημέρα εκτός της επιδείνωσης της νόσου. Ο συνιστώμενος ημερήσιος ρυθμός υγρού είναι 1-1, 2 λίτρα.
Με μια ανεπιτυχή θεραπεία της θεραπείας μη φαρμάκων για αρκετούς μήνες και με υψηλό κίνδυνο επιπλοκών, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε υποτασική θεραπεία χρησιμοποιώντας φάρμακα έναντι υψηλής αρτηριακής πίεσης, σκοπός της λήψης αρτηριακής πίεσης μικρότερη από 140/90 mm. Rt. Τέχνη. Σε ασθενείς με διαβήτη ή άτομα που ήδη πάσχουν από παθολογίες του καρδιαγγειακού συστήματος, το επίπεδο πίεσης στόχου είναι ακόμη κάτω από 130/80 mm. Rt. Τέχνη.
Η σύγχρονη φαρμακευτική αγωγή της υψηλής αρτηριακής πίεσης περιλαμβάνει συνδυασμό δύο ή περισσότερων φαρμάκων από τις ακόλουθες ομάδες:
Ανταγωνιστές ασβεστίου ·
Αγγειονεζινοπροναδότες -Ezym αναστολείς.
Αναστολέας για την αγγειοτενσίνη II.
Διουρητικά (διουρητικά);
B αποκλεισμός;
Alpha Blocker.
Η συντριπτική πλειοψηφία τους παράγεται με τη μορφή δισκίων από υψηλή αρτηριακή πίεση.
πρόληψη
Η πρόληψη των παροξυσμών της υψηλής αρτηριακής πίεσης περιλαμβάνει έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία για ασθένειες καρδιαγγειακών, νευρικών, ούρων και ενδοκρινικών συστημάτων, αμείλικτα, ακολουθούμενα από τις συστάσεις του γιατρού, συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας και της φαρμακευτικής αγωγής χωρίς ένωση, καθώς και της τακτικής μέτρησης της αρτηριακής πίεσης.
